Co-ouderschap

Co-ouderschap is een term die veel mensen kennen. Het wordt vaak genoemd als mogelijke oplossing bij maken van afspraken over de zorg voor de kinderen na de scheiding. Co-ouderschap blijkt echter in de praktijk niet door iedereen op dezelfde manier uitgelegd te worden. Scheiden zonder ruzie is wat het uitgangspunt zou moeten zijn voor kinderen. Als co-ouderschap niet goed wordt onderzocht of beschreven, leidt dit eerder tot irritaties en conflicten.

Fiscale betekenis
Soms doelen mensen juist op de fiscale insteek van het woord co-ouderschap. Als voldaan is aan wat de belastingdienst als co-ouderschap ziet, dan biedt dat ouders bepaalde fiscale rechten, zoals op het gebied van toeslagen. De belastingdienst stelt dat co-ouderschap aan de orde is als een kind de helft  van de tijd bij allebei de ouders verblijft. Zo is het mogelijk om de kinderopvangtoeslag bijvoorbeeld allebei aan te vragen, in het geval van co-ouderschap.

Co-ouderschap in het ouderschapsplan
Omdat bij co-ouderschap de kinderen veel bij beide ouders zijn is het nodig dat de ouders dicht bij elkaar wonen. Dan kunnen hun kind vanuit beide huizen naar  vriendjes, school, en sportgaan.  Verder vergt co-ouderschap van beide ouders veel extra onderlinge afspraken tussendoor. Is een gezamenlijke kinderrekening handig of niet? En welke andere financiële afspraken zijn er nodig voor de kinderen?

Uit onderzoek blijkt dat twintig procent van de ouders die bij scheiding besluiten nemen over co-ouderschap, binnen een paar jaar toch op een ander type zorgverdeling overstappen. Overweeg de keuze voor co-ouderschap daarom samen zorgvuldig en kies voor begeleiding van een professionele mediator om een oplossing te vinden die bij jullie en jullie kinderen past.